спець², 1 і 2 ас. не ўжыв., спе́е; незак.

1. Рабіцца спелым (пра гародніну, злакі і пад.).

На полі спее ячмень.

2. перан. Прымаць закончаную форму; канчаткова складвацца.

У іх спелі новыя планы.

|| зак. паспе́ць, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мякчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Рабіцца мяккім (у 1 знач.), мякчэйшым.

Ад мазі скура мякчэе.

2. перан. Лагаднець, дабрэць.

Сэрца яго паступова мякчэла.

|| зак. памякчэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вытворя́ться

1. (происходить) твары́цца, рабі́цца;

2. страд. вытвара́цца, вычвара́цца; см. вытворя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предпосыла́ться страд. дава́цца (перад чым), рабі́цца (перад чым), выклада́цца (перад чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сверша́ться

1. здзяйсня́цца, збыва́цца, адбыва́цца;

2. страд. здзяйсня́цца, рабі́цца, твары́цца, учыня́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Рабіцца рудым, рудзейшым.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца (пра што-н. рудое).

|| зак. зрудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.) і парудзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нармалізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Прыйсці (прыходзіць) у норму, зрабіцца (рабіцца) нармальным. Адносіны нармалізаваліся.

2. толькі незак. Зал. да нармалізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смутне́ць, ‑ее; незак.

Рабіцца, станавіцца больш смутным. — Быў адзін чалавек, — смутнее голас Канстанціна Міхайлавіча, — ды загінуў недзе ў завейных краях. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́іцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., кле́іцца; незак.

1. Рабіцца ліпкім, клейкім.

Ад смалы пальцы клеяцца.

2. Паддавацца склейванню.

Папера добра клеіцца.

3. перан. (звычайна з адмоўем). Паспяхова развівацца, атрымлівацца (разм.).

З музыкай у яго не клеіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., му́ціцца; незак.

Рабіцца мутным (пра вадкасць).

Вада ў ручаі муціцца.

|| зак. замуці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -му́ціцца і памуці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -му́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)