зонд, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Назва розных інструментаў і прыбораў у выглядзе стрыжня, трубкі, якія ўжыв. для даследавання ўнутранай поласці арганізма, глебы і пад.

2. Паветраны шар з самапісным прыборам для метэаралагічных назіранняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фрэ́за, -ы, мн. -ы, фрэз, ж.

1. Шматлязовы рэжучы інструмент для апрацоўкі паверхні металаў, дрэва, пластмас і інш.

2. Машына для рэзкі торфу, рыхлення глебы, здрабнення грунту і пад.

|| прым. фрэ́зерны, -ая, -ае.

Фрэзерныя машыны.

Ф. торф.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водапраніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць водапранікальнага. Водапранікальнасць, як адна з важных уласцівасцей глебы, залежыць ад многіх прычын. «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шчалачаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышчалачыць.

2. у знач. прым. Спец. Кіслы. Вышчалачаныя глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́шнік, ‑а, м.

Спец. Сельскагаспадарчая прылада для ўзорвання глебы на невялікую глыбіню або для засыпання дасеянага зерня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саланцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Насычаны значнай колькасцю солей натрыю. Саланцовыя, глебы. // Які расце на саланцовых, глебах. Саланцовая расліннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння зрухаў пластоў глебы, частак збудаванняў і пад. пры ваганнях зямной кары.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і metron — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстырпа́тар, ‑а, м.

1. Хірургічны інструмент для экстырпацыі.

2. Культыватар для глыбокага рыхлення глебы і знішчэння пустазелля.

[Лац. extirpo — вырываю з коранем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

структу́ра ж. структу́ра;

с. ста́лі — структу́ра ста́ли;

с. гле́бы — структу́ра по́чвы;

арганізацы́йная с. — организацио́нная структу́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перагно́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перагною. Перагнойныя арганічныя рэчывы. // З перагноем. Перагнойныя глебы. // Зроблены з перагною.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)