гле́ба

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гле́ба гле́бы
Р. гле́бы гле́б
Д. гле́бе гле́бам
В. гле́бу гле́бы
Т. гле́бай
гле́баю
гле́бамі
М. гле́бе гле́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аэра́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Вентыляцыя, паветраабмен.

А. гарачых цэхаў.

2. Насычэнне вады, глебы паветрам.

А. глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Гле́б

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Гле́б Гле́бы
Р. Гле́ба Гле́баў
Д. Гле́бу Гле́бам
В. Гле́ба Гле́баў
Т. Гле́бам Гле́бамі
М. Гле́бе Гле́бах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абагача́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

1. Рэчыва, састаў, якія паляпшаюць якасць глебы, руды і пад.

Абагачальнікі глебы.

2. Спецыяліст па абагачэнні выкапняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падзо́лісты, -ая, -ае.

3 падзолам.

Падзолістыя глебы.

|| наз. падзо́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыхлі́цель, -я, мн. -і, -яў, м.

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення глебы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

араша́льны, -ая, -ае.

Які служыць для арашэння, штучнага ўвільгатнення глебы.

А. канал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

безадва́льны, -ая, -ае.

Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца.

Безадвальнае ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгле́ба, -ы, ж.

Слой грунту пад верхнімі слаямі глебы.

|| прым. падгле́бавы, -ая, -ае.

Падглебавыя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глебазна́ўства, -а, н.

Навука, якая займаецца вывучэннем глебы (у 1 знач.).

|| прым. глебазна́ўчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)