зры́вісты, ‑ая, ‑ае.
Які зрываецца ад хвалявання, страху (пра голас).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зры́вісты, ‑ая, ‑ае.
Які зрываецца ад хвалявання, страху (пра голас).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кампрэ́сарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кампрэсара, прызначаецца для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ко́ся, ‑і,
Ласкальная назва каня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лакры́ца, ‑ы,
Шматгадовая расліна сямейства бабовых, карэнні якой выкарыстоўваюцца ў прамысловасць і медыцыне.
[Ням. Lakritze ад лац. liquiritia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лесаво́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да перавозкі лесу (у 2 знач.); які служыць для
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
магналі́тавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да магналіту.
2. Які складаецца з магналіту, зроблены з
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўзакры́ты, ‑ая, ‑ае.
Не поўнасцю закрыты, амаль закрыты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
Адчуць страх, моцна спужацца; напалохацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непраціўле́нне, ‑я,
У выразе: непраціўленне злу насіллем — рэлігійна-філасофскае вучэнне Л.М. Талстога аб пераадоленні зла шляхам пасіўнага, пакорнага прыняцця
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабрыдчэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў менш прыгожым.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)