бом, выкл.
Разм. Слова, якое перадае гук звону або падобны на яго. — Бом, бом, — на нізкай ноце біў адзін звон. Арабей.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)