лёгкачытэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які чытаецца лёгка, без цяжкасцей, перашкод. Лёгкачытэльны шрыфт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ператраўляецца органамі стрававання. Бялок — ператраўны пратэін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустасме́х, ‑а, м.

Пра чалавека, які можа лёгка, без прычыны рассмяяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скача́цца, ‑аецца; зак.

Зляпіцца, зрабіцца прадметам круглай формы. Галушка лёгка скачалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халаднало́мкасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць матэрыялу лёгка ламацца пры нізкай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылі́пчывы, ‑ая, ‑ае.

1. Які лёгка і добра прыліпае, прыстае. Прыліпчывая гразь. Прыліпчывая смала.

2. перан. Разм. Які лёгка перадаецца іншым; заразны. Прыліпчывая хвароба.

3. перан. Разм. Надакучлівы, назойлівы. Прыліпчывы чалавек. Прыліпчывы субяседнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Плы́ўкі ’плывучы, які лёгка размываецца (аб грунце)’ (ТСБМ). Да плысці, плыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

выбухованебяспе́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які лёгка ўзрываецца; небяспечны ў адносінах магчымасці ўзрыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкатра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка ператраўляецца, засвойваецца органамі стрававання. Легкатраўныя прадукты харчавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узве́сціся, ‑вядзецца; зак.

Стаць на баявы ўзвод (пра зброю). Курок лёгка ўзвёўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)