мікра...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) вельмі малы, дробны, напр.: мікраінфаркт, мікрараён, мікрафільм, мікрачасцінка, мікрааўтамабіль, мікравыбух, мікрапрацэс, мікрарухавік, мікрасістэма;
2) адна мільённая частка той адзінкі, што называецца ў другой частцы слова, напр.: мікраампер, мікраволып, мікрарэнтген.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рацыяналі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
1. Паслядоўнік рацыяналізму (у 1 знач.).
2. Той, хто разважліва, рацыяналістычна ставіцца да жыцця.
|| ж. рацыяналі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так (да 2 знач.).
|| прым. рацыяналі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прапаве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Той, хто гаворыць пропаведзі.
2. перан., чаго. Распаўсюджвальнік якога-н. вучэння, поглядаў, ідэй і пад. (кніжн.).
|| ж. прапаве́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.
|| прым. прапаве́дніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).
П. тон.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адка́зчык, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Асоба, якой прад’яўлены судовы іск.
Удзел у справе істца і адказчыка.
2. Той, хто нясе адказнасць, адказвае за што-н. (разм.).
Брыгадзір за ўсё а.
|| ж. адка́зчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́зыр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Карта той масці, якая лічыцца старшай у гульні.
2. перан. Тое, што можа даць перавагу ў чым-н.
Выбіць усе козыры.
◊
Хадзіць козырам (разм.) — паводзіць сябе ганарліва.
|| прым. казы́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
устая́ць, -таю́, -таі́ш, -таі́ць; -таі́м, -таіце́, -тая́ць; -то́й; зак.
1. Утрымацца, захаваць стаячае становішча, не ўпасці.
У. на нагах.
2. перан. Астацца стойкім, не паддацца чаму-н.
У. перад выпрабаваннямі.
У. перад спакусай.
|| незак. усто́йваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Стой, ста, стэ, сты ‘гэты, гэта, гэтыя’ (драг., Сл. ПЗБ), стой ‘гэты; той’ (Сл. Брэс). Гл. сіты, збліжанае з той, та і г. д.; адносна пачатку слова гл. сь, сей.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ты́яка ‘тыя’ (Сцяшк. Сл.). Форма 3‑й ас. мн. л. ад той. Да той — ты́я (ТСБМ, Нас.), параўн. ты́jе ‘тс’ (Вруб.), пашыраная лакальным суфіксам ‑ка (Карскі 2-3, 55–56).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
іна́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак.
Абл. Рабіцца інакшым, другім; змяняцца. Гэта не той быў Станіслаў, што тады ў парку. Той быў мяккі, ласкавы, лагодны. А гэты — нейкі афіцыйны, надзьмуты, як індык. Хіба можа так чалавек іначыцца? Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скна́рнасць, ‑і, ж.
Разм. Уласцівасць скнарнага. Гэтыя жанчыны пазбаўлены той грубай эгаістычнай сілы і той сялянскай скнарнасці, якою так багата надзяліў пісьменнік сваіх герояў. Хведаровіч. [Андрэй:] — Няма ў маёй душы ні прагнасці да багацця, ні кулацкай скнарнасці. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)