◎ Пава́ра ’прылада гнуць драўляныя абручы’ (КЭС, лаг.). Слова тлумачыць цяжка з-за адсутнасці ўяўлення аб рэаліі і параўнаўчага матэрыялу. Магчыма, мае нейкую сувязь з літ. тэхн. тэрмінам pavara ’перадача, прывод’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
біметалі́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да біметалаў; зроблены з біметалаў. Біметалічная спіраль.
2. Які мае адносіны да біметалізму. Біметалічная сістэма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алюмі́ніевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да алюмінію. Алюмініевая прамысловасць. // Які мае ў сабе алюміній. Алюмініевы сплаў. // Зроблены з алюмінію. Алюмініевыя талеркі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кані́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да конуса. Канічнае сячэнне. Канічная паверхня.
2. Які мае форму конуса. Канічная колба. Канічная шасцярня.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мане́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да манеты. Манетны фонд. // Які мае адносіны да чаканні манет. Манетны станок.
•••
Манетны двор гл. двор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ні́келевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да нікелю. Нікелевы завод. // Які мае ў сваім саставе нікель. Нікелевыя руды. // Разм. Панікеліраваны. Нікелевы чайнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хранаграфі́чны 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хранографа 1. Хранаграфічны запіс.
хранаграфі́чны 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хранографа 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чырванафло́цкі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да чырванафлотца. Чырванафлоцкая выпраўка. Чырванафлоцкая бесказырка.
2. Які мае адносіны да Чырвонага Флоту. Чырванафлоцкія эскадры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эпідэмі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эпідэміі, мае характар эпідэміі. Эпідэмічнае захворванне. // Прызначаны для барацьбы з эпідэміяй. Эпідэмічныя прышчэпкі. Эпідэмічная камісія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Візава́ты ’дрэва з сукаватымі слаямі, якое цяжка шчапаецца’ (лаг., КЭС). Не зусім яснае слова. Відаць, мае сувязь з літ. vyžà, лат. vize ’лапаць’, літ. výžti ’плясці’. Магчыма, да вяз (гл.), *вязаваты.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)