прочини́ть сов. (переводится конструкциями с глаголами несовершенного вида) (чинить какое-то время) пра́віць (цэ́лы дзень і да таго́ падо́бнае), рамантава́ць (цэ́лы дзень і да таго́ падо́бнае); (накладывать заплаты) прала́таць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адрасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.

Пра валасы, пазногці, расліны і пад.: вырасці зноў пасля таго, як было зрэзана, падстрыжана.

Валасы адраслі.

|| незак. адраста́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакіро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст па лакіроўцы (у 1 знач.).

2. перан. Пра таго, хто прыхарошвае што-н.

|| ж. лакіро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. лакіро́ўшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы, нас, нам, нас, на́мі, аб нас, адз. я; займ. асаб. 1 ас. мн.

1. Ужыв. для абазначэння дзвюх і болей асоб, уключаючы і таго, хто гаворыць.

Мы адпачываем.

Мы пераможам.

2. з прыназ. «з» і з Т іншых займ. і наз. Ужыв. для абазначэння таго, хто гаворыць і аднаго каго-н. іншага.

Мы з братам.

Мы з табой.

Між (паміж) намі (кажучы) — аб чым-н. такім, чаго не варта гаварыць іншым.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сінкрэты́чны, -ая, -ае (кніжн).

1. гл. сінкрэтызм.

2. Злітны, нерасчлянёны ў сваім зыходным, першапачатковым стане.

Сінкрэтычная рэлігія.

Сінкрэтычнае цэлае.

3. Які вызначаецца эклектызмам, знешняй злучанасцю таго, што ўнутрана не злучана.

Сінкрэтычныя тэорыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набу́хлы, -ая, -ае.

1. Які стаў гатовым да таго, каб распусціцца, прарасці.

Набухлыя пупышкі.

Набухлае насенне.

2. Які павялічыўся ў аб’ёме ад вільгаці.

3. Які павялічыўся ад прыліву крыві, малака.

Набухлыя вены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагля́дны, -ая, -ае.

1. гл. нагляд.

2. Заснаваны на паказе таго, што вывучаецца.

Н. метад навучання.

Наглядныя дапаможнікі.

3. Пераканаўчы; такі, які можна наглядаць.

Н. прыклад.

Наглядная агітацыя.

|| наз. нагля́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дагавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

1. Прыйсці да згоды шляхам перагавораў.

Д. аб ліквідацыі ракет сярэдняй далёкасці.

2. У размове, разважаннях дайсці да якой-н. крайнасці.

Дагаварыліся да таго, што пачалі лаяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непро́чь в знач. сказ., разг. не ад таго́ (каб…); не су́праць;

он непро́чь съе́здить в го́род ён не су́праць з’е́здзіць у го́рад, ён не ад таго́, каб з’е́здзіць у го́рад.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

межеу́мочный сярэ́дняга гату́нку (велічыні́, ро́сту і да таго́ падо́бнае); (промежуточный) праме́жкавы; см. межеу́мок 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)