эбе́н, і , м.

1. . Чорнае трапічнае дрэва і роднасныя яму пароды з каштоўнай драўнінай.

2. . Драўніна гэтага дрэва.

Э. каштуе вельмі дорага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апа́дак

‘плод, які апаў з дрэва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апа́дак апа́дкі
Р. апа́дка апа́дкаў
Д. апа́дку апа́дкам
В. апа́дак апа́дкі
Т. апа́дкам апа́дкамі
М. апа́дку апа́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уці́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Абрубак.

У. дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырванадрэ́ўны, -ая, -ае.

Зроблены з чырвонага дрэва.

Чырванадрэўная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

айва́, -ы́, ж.

Паўднёвае дрэва сямейства ружакветных з цвёрдымі духмянымі пладамі, якія па форме нагадваюць яблыкі, а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. айво́вы, -ая, -ае.

Айвовае варэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

алі́ва, -ы, мн. -ы, алі́ў, ж.

1. Вечназялёнае паўднёвае дрэва сямейства маслінавых; масліна.

2. Ядомы плод гэтага дрэва.

3. Алей, атрыманы з яго пладоў.

4. Змазачнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цернаслі́ва, -ы, мн. -ы, -слі́ў, ж.

Пладовае дрэва або куст, натуральны гібрыд цёрну і слівы, а таксама салодкія сінявата-чорныя плады гэтага дрэва.

|| прым. цернаслі́вавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціс, -а і -у, м.

1. -а. Хвойнае вечназялёнае дрэва або куст з цвёрдай буравата-чырвонай драўнінай.

2. -у. Каштоўная драўніна гэтага дрэва.

|| прым. ці́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цы́трус, -у, мн. -ы, -аў, м.

Дрэва ці куст сямейства рутавых (апельсіны, лімоны, мандарыны і пад.), а таксама плод гэтага дрэва.

|| прым. цы́трусавы, -ая, -ае.

Цытрусавыя культуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. Дзікае, непрышчэпленае пладовае дрэва.

2. Плод такога дрэва.

Дзічкі смачныя тады, калі ўлежацца.

|| прым. дзі́чкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)