трусагадо́вец, -до́ўца, мн. -до́ўцы, -до́ўцаў, м.

Той, хто займаецца трусагадоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хлус, -а, мн. хлусы́, -о́ў, м.

Той, хто хлусіць; манюка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

причи́на прычы́на, -ны ж.;

причи́на порожда́ет сле́дствие прычы́на параджа́е вы́нік;

уважи́тельная причи́на ува́жлівая прычы́на;

по той причи́не па той прычы́не (з той прычы́ны);

не без причи́ны не без прычы́ны;

нет никако́й причи́ны няма́ нія́кай прычы́ны;

без вся́кой причи́ны без уся́кай прычы́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пустасме́шка ж., разг. (о той, кого легко рассмешить) зубоска́лка, весёлая де́вушка (де́вочка)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасяле́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Той, хто ўпершыню пасяліўся дзе-н. на новым, неабжытым месцы.

Пасяленцы на цалінных землях.

2. Той, хто сасланы на пасяленне (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вясля́р, весляра́, мн. весляры́, весляро́ў, м.

Той, хто вяслуе.

Натрэніраваны в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарлапа́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто гарлапаніць; крыкун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэрв’юе́р, -а, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто бярэ інтэрв’ю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касе́ц, касца́, мн. касцы́, касцо́ў, м.

Той, хто косіць траву, збажыну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аліме́нтшчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто плаціць аліменты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)