пасяле́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

1. Той, хто ўпершыню пасяліўся дзе-н. на новым, неабжытым месцы.

Пасяленцы на цалінных землях.

2. Той, хто сасланы на пасяленне (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)