гарлапа́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто гарлапаніць; крыкун.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)