працвірчэ́ць
‘утварыць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); праліцца струменьчыкамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
працвірчу́ |
працвірчы́м |
| 2-я ас. |
працвірчы́ш |
працвірчыце́ |
| 3-я ас. |
працвірчы́ць |
працвірча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
працвірчэ́ў |
працвірчэ́лі |
| ж. |
працвірчэ́ла |
| н. |
працвірчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
працвірчы́ |
працвірчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
працвірчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тара́хнуць
‘утварыць моцныя рэзкія гукі, грукат, шум; ударыць, разбіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
тара́хну |
тара́хнем |
| 2-я ас. |
тара́хнеш |
тара́хнеце |
| 3-я ас. |
тара́хне |
тара́хнуць |
| Прошлы час |
| м. |
тара́хнуў |
тара́хнулі |
| ж. |
тара́хнула |
| н. |
тара́хнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
тара́хні |
тара́хніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
тара́хнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цвырча́ць
‘утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); ліцца струменьчыкамі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цвырчу́ |
цвырчы́м |
| 2-я ас. |
цвырчы́ш |
цвырчыце́ |
| 3-я ас. |
цвырчы́ць |
цвырча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
цвырча́ў |
цвырча́лі |
| ж. |
цвырча́ла |
| н. |
цвырча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цвырчы́ |
цвырчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цвырчучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
цвырчэ́ць
‘утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); ліцца струменьчыкамі’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
цвырчу́ |
цвырчы́м |
| 2-я ас. |
цвырчы́ш |
цвырчыце́ |
| 3-я ас. |
цвырчы́ць |
цвырча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
цвырчэ́ў |
цвырчэ́лі |
| ж. |
цвырчэ́ла |
| н. |
цвырчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
цвырчы́ |
цвырчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
цвырчучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
язы́чны анат., лингв. язы́чный;
~ныя мы́шцы — язы́чные мы́шцы;
~ныя гу́кі — язы́чные зву́ки
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
рознагало́сы, -ая, -ае.
1. Нязладжаны, няскладны (пра гукі).
Р. хор.
2. 3 рознымі галасамі.
Рознагалосыя птушкі.
|| наз. рознагало́сасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
і́каўка, -і, ДМ ікаўцы, ж. (разм.).
Міжвольныя ўдыхальныя рухі і адрывістыя гукі, якія выклікаюцца сутаргавым скарачэннем дыяфрагмы.
І. мучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скрыгата́ць, -гачу́, -го́чаш, -го́ча; -гачы́; незак.
Утвараць гукі скрыгату.
Дзверы скрыгочуць.
◊
Скрыгатаць зубамі — выказваць незадавальненне, злосць.
|| наз. скрыгата́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зацвя́каць
‘пачаць цвякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ляскаць жалезным прадметам’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зацвя́каю |
зацвя́каем |
| 2-я ас. |
зацвя́каеш |
зацвя́каеце |
| 3-я ас. |
зацвя́кае |
зацвя́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зацвя́каў |
зацвя́калі |
| ж. |
зацвя́кала |
| н. |
зацвя́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зацвя́кай |
зацвя́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зацвя́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
жа́ласны, -ая, -ае.
1. Які выражае смутак, тугу.
Ж. позірк.
2. Поўны суму, жалобы; журботны.
Жаласныя гукі.
|| наз. жа́ласнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)