дзюрча́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -чы́ць; незак. (разм.).

Цурчаць, ствараць булькатлівыя гукі.

Ручаёк дзюрчаў па каменьчыках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ш-ш, выкл. (разм.).

1. Ужыв. як заклік захоўваць цішыню.

2. Абазначае гукі, якія ўтвараюцца пры шыпенні і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стро́кат, -у, М -каце, м.

Рэзкія кароткія і частыя, падобныя на трэск гукі.

С. конікаў у траве.

С. матора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

язы́чны анат., лингв. язы́чный;

~ныя мы́шцы — язы́чные мы́шцы;

~ныя гу́кі — язы́чные зву́ки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́каўка, -і, ДМ ікаўцы, ж. (разм.).

Міжвольныя ўдыхальныя рухі і адрывістыя гукі, якія выклікаюцца сутаргавым скарачэннем дыяфрагмы.

І. мучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скрыгата́ць, -гачу́, -го́чаш, -го́ча; -гачы́; незак.

Утвараць гукі скрыгату.

Дзверы скрыгочуць.

◊

Скрыгатаць зубамі — выказваць незадавальненне, злосць.

|| наз. скрыгата́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рознагало́сы, -ая, -ае.

1. Нязладжаны, няскладны (пра гукі).

Р. хор.

2. 3 рознымі галасамі.

Рознагалосыя птушкі.

|| наз. рознагало́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зацвя́каць

‘пачаць цвякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ляскаць жалезным прадметам’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зацвя́каю зацвя́каем
2-я ас. зацвя́каеш зацвя́каеце
3-я ас. зацвя́кае зацвя́каюць
Прошлы час
м. зацвя́каў зацвя́калі
ж. зацвя́кала
н. зацвя́кала
Загадны лад
2-я ас. зацвя́кай зацвя́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зацвя́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жа́ласны, -ая, -ае.

1. Які выражае смутак, тугу.

Ж. позірк.

2. Поўны суму, жалобы; журботны.

Жаласныя гукі.

|| наз. жа́ласнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ква́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на «ква-ква».

|| аднакр. ква́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ква́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)