працвірчэ́ць
‘утварыць рэзкія адрывістыя гукі (пра цвыркуноў, конікаў і некаторых птушак); праліцца струменьчыкамі’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| працвірчу́ | працвірчы́м | |
| працвірчы́ш | працвірчыце́ | |
| працвірчы́ць | працвірча́ць | |
| Прошлы час | ||
| працвірчэ́ў | працвірчэ́лі | |
| працвірчэ́ла | ||
| працвірчэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| працвірчы́ | працвірчы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| працвірчэ́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)