тара́хнуць

‘утварыць моцныя рэзкія гукі, грукат, шум; ударыць, разбіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тара́хну тара́хнем
2-я ас. тара́хнеш тара́хнеце
3-я ас. тара́хне тара́хнуць
Прошлы час
м. тара́хнуў тара́хнулі
ж. тара́хнула
н. тара́хнула
Загадны лад
2-я ас. тара́хні тара́хніце
Дзеепрыслоўе
прош. час тара́хнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)