Verbum

хры́плы, -ая, -ае.

3 нячыстым тонам, сіплы (пра гукі).

Х. голас.

Хрыплыя гукі гармоніка.

|| наз. хры́пласць, -і, ж.

грымо́ты, -мо́т і -аў.

Раскацістыя гукі грому.

храп, -у, м.

1. Хрыплыя гукі, якія ўтварае той, хто спіць.

Моцны х.

Сон з храпам.

2. Гукі, якія нагадваюць хрыплае сапенне (пра коней).

Х. каня.

цік-та́к, гукаперайм. (разм.).

Пра гукі працуючага гадзіннікавага механізма.

гукаправо́дны, -ая, -ае.

Які прапускае гукі.

|| гукаправо́днасць, -і, ж.

зацвярдзе́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў цвёрдым.

Зацвярдзелая зямля.

2. Пра зычныя гукі: які вымаўляецца заўсёды цвёрда (беларускія гукі «дж», «ж», «р», «ц», «ч», «ш»).

Зацвярдзелыя зычныя.

зазыўны́, -а́я, -о́е.

Які зазывае, гучыць як заклік.

Зазыўныя гукі трубы.

перазво́н, -у, м.

Гукі некалькіх званоў, званочкаў.

Сталёвы п. кос (перан.).