інтэгра́л м матэм Integrál n -s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Integrál

n -s, -e матэм. інтэгра́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

integrate

[ˈɪntəgreɪt]

v.t.

1) аб’ядно́ўваць ча́сткі ў цэ́лае

2) уво́дзіць інтэгра́цыю (ра́савую)

3) Math. інтэграва́ць, знахо́дзіць інтэгра́л

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

integral

[ˈɪntɪgrəl]

1.

adj.

1) неаддзе́льны; істо́тны, ве́льмі ва́жны

2) уве́сь; суцэ́льны, цэ́лы

3) Math. інтэгра́льны (вылічэ́ньне, раўна́ньне)

2.

n.

1) цэ́ласьць f., цэ́лы лік

2) Math. інтэгра́л -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)