штраф м юрыд Géldstrafe f -, -n; Stráfe f;
які́ падляга́е штрафу канц strafbar; камерц, юрыд штраф за вы́кіды адыхо́даў Emissiónsstrafe f;
штраф за затры́мку паста́ўкі Stráfe für Líeferverzug;
штраф за невыкана́нне кантра́кту Konventionálstrafe [-v-] f;
наклада́ць штраф на каго-н j-m éine Stráfe [Géldstrafe] áuf¦erlegen;
браць [спаганя́ць] з каго-н von j-m éine Stráfe [Géldstrafe] éintreiben* [záhlen lássen*]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
parking ticket
штраф за нелега́льнае паркава́ньне
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
traffic ticket
штраф за парушэ́ньне пра́вілаў язды́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Emissiónsstrafe
f - штраф за вы́кіды адхо́даў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Búße
f -, -n
1) раска́янне
2) пакара́нне, штраф
j-m éine ~ áuferlegen — накла́сці штраф на каго́-н.
j-m ~ erlássen* — зняць штраф [спагна́нне] з каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Konventionálstrafe
[-v-]
f -, -n камерц. канвенцы́йны штраф, няўсто́йка
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stráfgeld
n -(e)s, -er пе́ня, (грашо́вы) штраф
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Stráfe
f -, -n
1) ка́ра, пакара́нне
éine ~ über j-n verhängen — прысудзі́ць каго́-н. да пакара́ння
etw. bei ~ verbíeten*, etw. únter ~ stéllen — забарані́ць што-н. пад стра́хам пакара́ння
2) штраф
j-n mit éiner ~ belégen — накла́сці штраф на каго́-н.
éine ~ von… Éuro áussetzen [erlégen] — назна́чыць [уне́сці] штраф… е́ўра
die ~ wird nicht geschénkt — штраф не адмянцецца
3) спагна́нне
éine ~ tílgen [löschen] — адмяні́ць спагна́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prefer
[prɪˈfɜ:r]
v., -rr -
1) аддава́ць перава́гу; мець за ле́пшае
2) рабі́ць хо́даньне, падава́ць ска́ргу
to prefer a claim to property — заяві́ць прэтэ́нзію на ўла́снасьць
3) наклада́ць (штраф)
to prefer charges of speeding — накла́сьці штраф за празьме́рна ху́ткую язду́
4) павыша́ць (ра́нгам), прасо́ўваць (-ца) напе́рад (на слу́жбе)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
forfeit
[ˈfɔrfət]
1.
v.t.
тра́ціць пра́ва; паплаці́цца
2.
n.
1) стра́чаная рэч; спагна́ньне n., штраф -у m.
2) фант -а m.
•
- forfeits
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)