штраф, -у, мн. -ы, -аў, м.

Грашовае спагнанне, якое накладваецца ў якасці пакарання.

Заплаціць ш.

Налажыць ш.

|| прым. штрафны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штра́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штра́ф штра́фы
Р. штра́фу штра́фаў
Д. штра́фу штра́фам
В. штра́ф штра́фы
Т. штра́фам штра́фамі
М. штра́фе штра́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штраф штраф, род. штра́фу м.;

наложи́ть штраф накла́сці штраф;

взима́ть штраф браць штраф;

заплати́ть штраф заплаці́ць штраф;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штраф, род. штра́фу м. штраф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штраф, ‑у, м.

Грашовае спагнанне, якое накладваецца ў якасці пакарання ў адміністрацыйным ці судовым парадку. [Тхорык:] — Налажылі на мяне штраф, тады я пад’ехаў з канём і прывёз яшчэ тры плашкі. Усё роўна плаціць. Кулакоўскі. — Дзе я вазьму грошай на штраф. Ды за што штраф, калі я купляў білет. Адамчык. // Спагнанне, пакаранне за парушэнне правіл гульні, этыкету, амаральны ўчынак і пад.

[Ням. Strafe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штраф-стая́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. штраф-стая́нка штраф-стая́нкі
Р. штраф-стая́нкі штраф-стая́нак
Д. штраф-стая́нцы штраф-стая́нкам
В. штраф-стая́нку штраф-стая́нкі
Т. штраф-стая́нкай
штраф-стая́нкаю		 штраф-стая́нкамі
М. штраф-стая́нцы штраф-стая́нках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пе́ня ж. (штраф) пе́ня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ве́ргельд

‘штраф’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́ргельд ве́ргельды
Р. ве́ргельду ве́ргельдаў
Д. ве́ргельду ве́ргельдам
В. ве́ргельд ве́ргельды
Т. ве́ргельдам ве́ргельдамі
М. ве́ргельдзе ве́ргельдах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ві́ра¹, -ы, ж.

У старажытныя часы: грашовы штраф за забойства ці калецтва вольнага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пе́ня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Штраф за невыкананне ў тэрмін устаноўленых законам ці дагаворам абавязацельстваў.

Налічэнне пеняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)