chuck

I [tʃʌk]

v.t.

1) лаго́дна паля́паць, пала́шчыць

2) кі́нуць, шпурну́ць

to chuck out — вы́кінуць

II [tʃʌk]

n.

вало́вая або́ бара́няя каркаві́на

III [tʃʌk]

n.

ква́ктаньне, куда́хтаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pfffern

vt

1) пярчы́ць

2) разм. шпурну́ць, кі́нуць (куды-н.)

◊ j-m den Pelz ~ — ≅ лупі́ць каго́-н. як cдараву казу́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hnhauen

1.

vi уда́рыць

2.

vt разм. шпурну́ць

◊ das haut inen hin! — я збянтэ́жаны!

das haut hin! — разм. гэ́та дарэ́чы!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schmttern

I

vt шпурля́ць, кі́даць

j-n, etw. zu Bden ~ — шпурну́цьі́нуць] каго́-н., што-н. на зямэ́р

inen ~ — разм. перакулі́ць ча́рачку

II

1.

vi грыме́ць, мо́цна сту́каць [гуча́ць]

die Trompten schmtterten — трэбы мо́цна трубі́лі

2.

vi, vt спява́ць, заліва́цца (пра салаўя і г.д.)

3.

vi пла́ваць сты́лем батэрфля́й

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кі́даць

1. wrfen* vt, hnwerfen* vt; schmißen* vt (разм.) (шпурнуць); schludern vt (з сілай);

кі́даць ка́мень у ваду́ inen Stein ins Wsser wrfen*;

2. (хутка накіраваць) wrfen* vt;

кі́даць во́йскі ў бой вайск. die Trppen in die Schlacht wrfen*;

3. (пакінуць) verlssen* vt, im Stich lssen*;

кі́даць сям’ю́ die Famili¦e verlssen* [im Stich lssen*]; Frau [Mann] und Kind(er) verlssen*;

кі́даць усё lles stehen und legen lssen*;

4. (пераставаць рабіць што-н.) ufhören vi (што-н. mit D); blassen* vi (што-н. von D);

кі́даць рабо́ту ufhören zu rbeiten; die rbeit an den Ngel hängen (назаўжды);

кі́даць куры́ць sich (D) das Ruchen bgewöhnen, das Ruchen ufgeben*;

кі́даць я́кар марск. nker wrfen*, vor nker ghen*; nkern vi;

кі́даць збро́ю die Wffen strcken; sich ergben* (здацца);

кі́даць жэ́рабя das Los wrfen*; lsen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

throw

[Өroʊ]

1.

v.t. threw, thrown, throwing

1) кі́даць; шпурля́ць

to throw a ball — кі́нуць мя́чык

to throw a stone at —

а) шпурну́ць ка́менем у каго́

б) Figur. асуджа́ць, закіда́ць каму́, кіда́ць ка́мень у не́чы агаро́д

2) скіда́ць

His horse threw him — Яго́ны конь скі́нуў яго́

3) кі́даць

to throw a man into prison — пасадзі́ць чалаве́ка ў турму́

Throw some clothes on — Накі́нь што на сябе́

4) кі́даць, уво́дзіць

to throw a person into confusion — прыве́сьці чалаве́ка ў замяша́ньне, зьбянтэ́жыць

5) скіда́ць

A snake throws its skin — Вужа́ка скіда́е ску́ру

6) зьвіва́ць, скру́чваць у ні́ткі (шоўк)

7) informal ла́дзіць, арганізо́ўваць

to throw a party — зла́дзіць вечары́нку

2.

v.i.

кі́даць

How far can you throw? — Як далёка ты мо́жаш кі́нуць?

3.

n.

1) кі́даньне n., кідо́к -ка́ m.

2) далёкасьць кідка́

3) шаль -я, ша́лік -а m.; лёгкая накі́дка або́ по́крыўка на кана́пу

- throw a glance

- throw a monkey wrench into

- throw away

- throw cold water on

- throw in

- throw oneself at

- throw open

- throw out

- throw up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fling

[flɪŋ]

1.

v.t. flung

1) кі́даць; шпурля́ць

to fling someone into jail — кі́нуць каго́ ў турму́

to fling fresh troops into a battle — кі́нуць сьве́жыя аддзе́лы ў бой

to fling a stone — шпурну́ць ка́мень

2) пазіра́ць з пага́рдай, кіда́ць пага́рдлівы по́зірк

3)

а) кі́даць аб зямлю́, валі́ць; скіда́ць

the horse flung his rider — конь скі́нуў ездака́

б) (out) брыка́ць

4) кіда́ць (цень), напаўняць, по́ўніць (па́хам, гу́камі)

The flowers fling their fragrance around — Кве́ткі напаўня́юць паве́тра па́хам

5) уклада́ць, аддава́ць

To fling all energies — аддава́ць усе́ сілы, акуну́цца з галаво́ю (у пра́цу)

2.

v.i.

1) кі́дацца, выбяга́ць, выско́кваць

She flung out of the room — Яна́ вы́бегла з пако́ю

2) пачына́ць свары́цца, ла́яцца

3.

n.

1) кідо́к -ка́ m., по́швырак -ка m.

2) гуля́ньне n., прые́мнае ба́ўленьне ча́су

to have one’s fling — нагуля́цца, прые́мна паба́віцца

to have a fling with someone — мець рама́н з кім

3) зьнява́жлівая заўва́га; крыты́чныя напа́дкі

to have a fling at —

а) паспрабава́ць рабі́ць

б) пага́рдліва або́ зьнява́жліва выка́звацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cast

[kæst]

1.

v.t. cast, -ing

1) кі́даць, шпурля́ць

to cast a stone — шпурну́ць ка́мень

to cast lots — кі́даць жэ́рабя

to cast a vote — адда́ць го́лас, галасава́ць

to cast a glance — кі́нуць по́зірк, кі́нуць во́кам

to cast a fishline — закі́нуць ву́ду

to cast a shadow — кі́даць цень

2) скіда́ць

to cast feathers — скіда́ць пе́р’е

to cast horns — мяня́ць ро́гі

to cast skin — скіда́ць ску́ру

A snake casts its skin — Вужа́ка скіда́е ску́ру

to cast hair — ліня́ць (пра жывёлу)

3) склада́ць, падліча́ць

4) разьдзяля́ць ро́лі, вызнача́ць акто́раў для ро́ляў

5) Tech. адліва́ць (з мэта́лу)

to cast a statue in bronze — адлі́ць ста́тую з бро́нзы

2.

n.

1) кі́даньне n.; кідо́к (мяча́), далёкасьць кідка́

2) закіда́ньне у́ды, се́ці)

3) акто́рскі склад (у п’е́се, фі́льме)

The cast is complete — Разьмеркава́ньне ро́ляў зако́нчанае

4)

а) адлі́ўка f., ліцьцё n. (дзе́йнасьць і вы́раб)

б) ліце́йная фо́рма

5) хірургі́чная павя́зка

plaster cast — гі́псавая павя́зка

6) адце́ньне n.

with a pink cast — з ружо́вым адце́ньнем

to cast away a project —

а) пакі́нуць, адкі́нуць плян

б) пацярпе́ць крушэ́ньне (пра вадапла́ў)

- cast down

- cast off

- cast on

- cast one’s ballot

- cast out

- cast up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)