fling
[flɪŋ]
1.
v.t. flung
1) кі́даць; шпурля́ць
to fling someone into jail — кі́нуць каго́ ў турму́
to fling fresh troops into a battle — кі́нуць сьве́жыя аддзе́лы ў бой
to fling a stone — шпурну́ць ка́мень
2) пазіра́ць з пага́рдай, кіда́ць пага́рдлівы по́зірк
3)
а) кі́даць аб зямлю́, валі́ць; скіда́ць
the horse flung his rider — конь скі́нуў ездака́
б) (out) брыка́ць
4) кіда́ць (цень), напаўняць, по́ўніць (па́хам, гу́камі)
The flowers fling their fragrance around — Кве́ткі напаўня́юць паве́тра па́хам
5) уклада́ць, аддава́ць
To fling all energies — аддава́ць усе́ сілы, акуну́цца з галаво́ю (у пра́цу)
2.
v.i.
1) кі́дацца, выбяга́ць, выско́кваць
She flung out of the room — Яна́ вы́бегла з пако́ю
2) пачына́ць свары́цца, ла́яцца
3.
n.
1) кідо́к -ка́ m., по́швырак -ка m.
2) гуля́ньне n., прые́мнае ба́ўленьне ча́су
to have one’s fling — нагуля́цца, прые́мна паба́віцца
to have a fling with someone — мець рама́н з кім
3) зьнява́жлівая заўва́га; крыты́чныя напа́дкі
to have a fling at —
а) паспрабава́ць рабі́ць
б) пага́рдліва або́ зьнява́жліва выка́звацца