утаймава́ць, утаймо́ўваць zähmen vt, bändigen vt; перан. тс. bezwíngen* vt, zügeln vt; j-n kírre máchen [kríegen] (разм.); besänftigen vt (супакоіць);

утаймава́ць чый-н. гнеў j-s Zorn beschwíchtigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уціхамі́рваць разм. гл. утаймаваць, утаймоўваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прыруча́ць

1. (жывёл) zähmen vt, dressíeren vt;

2. перан. разм. an sich gewöhnen, zútraulich máchen; kírre máchen (утаймаваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

супако́іць, супако́йваць

1. (утаймаваць) berúhigen vt, besänftigen vt, beschwíchtigen vt;

2. (разагнаць непакой) zur Ruhe bríngen*, berúhigen vt;

3. (аслабіць, суняць) stíllen vt, líndern vt, míldern vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Húnger

m -s

1) го́лад

~ háben — быць гало́дным, хаце́ць е́сці

den ~ stíllen — утаймава́ць го́лад

vor ~ stérben* — памі́ра́ць з го́ладу

2) перан. пра́га, мо́цнае жада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

curb

[kɜ:rb]

1.

n.

1) або́чына (хо́дніка), бро́ўка f., рабраві́к -а́ m.

2) кало́дзежны зруб

3) абро́ць f.; вуздэ́чка f.

to put a curb on — утаймава́ць (каня́, злосьць)

2.

v.

1) утаймо́ўваць

2)

а) надзява́ць абро́ць

б) трыма́ць на абро́ці, у паслушэ́нстве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

угамава́ць разм.

1. (уціхамірыць) beschwíchtigen vt, besänftigen vt, zur Rúhe bríngen*;

2. (утаймаваць) zähmen vt, bändigen vt; перан. bezwíngen* vt, zügen vt; j-n kírr(e) máchen [kríegen] (разм.);

угамава́ць чый-н. гнеў j-s Zorn beschwíchtigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Zaum

m -(e)s, -Zäume

1) вуздэ́чка, абро́ць

2) тэх. то́рмаз

◊ j-m den ~ ánlegen — утаймава́ць, уціхамі́рыць каго́-н.

j-n im ~(e) hálten* — трыма́ць каго́-н. у цу́глях

séine Zúnge im ~(e) hálten* — трыма́ць язы́к за зуба́мі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

утрыма́ць​I (не выпусціць, захаваць) hálten* vt, fésthalten* аддз. vt; béibehalten* vt, bewáhren vt;

утрыма́ць у па́мяці behálten* vt, im Gedächtnis bewáhren [behálten*];

утрыма́ць пазі́цыю вайск. die Stéllung beháupten;

2. (стрымаць; падавіць) zurückhalten* vt, unterdrücken vt; bändigen vt, zähmen vt; (утаймаваць);

яе́ нічы́м не ўтрыма́еш sie kann nichts hálten; da hálten sie kéine zehn Pférde (разм.);

3. (вылічваць) ábziehen* vt, zurückbehalten* vt; éinbehalten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)