упара́дкаваць, упарадко́ўваць

1. (прывесці што-н. у пэўны парадак) régeln vt, in Órdnung bríngen*;

2. (добраўпарадкаваць) gut [komfortábel] éinrichten [áusstatten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

put things right

упара́дкаваць рэ́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fix up

informal

а) падпра́віць, зашы́ць (дзі́рку), зала́таць; зацырава́ць; пала́дзіць палама́нае

б) упара́дкаваць (дом); ула́дзіць

в) убра́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Methóde

f -, -n ме́тад

◊ ~ in etw. (A) bríngen* — наве́сці пара́дак у чым-н., упара́дкаваць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)