упара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак.
1. каго-што і без дап. Прывесці ў парадак, навесці парадак дзе-н.; вырашыць; уладкаваць.
У. кнігі.
У. ў хаце.
У. справы.
2. што. Добраўпарадкаваць.
У. гарадскія кварталы.
|| незак. упарадко́ўваць, -аю, -аеш, -ае; наз. упарадко́ўванне, -я, н.
|| наз. упара́дкаванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упара́дкаваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
упара́дкую |
упара́дкуем |
| 2-я ас. |
упара́дкуеш |
упара́дкуеце |
| 3-я ас. |
упара́дкуе |
упара́дкуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
упара́дкаваў |
упара́дкавалі |
| ж. |
упара́дкавала |
| н. |
упара́дкавала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
упара́дкуй |
упара́дкуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
упара́дкаваўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
упара́дкаваць сов.
1. упоря́дочить; привести́ в поря́док; нала́дить;
у. даста́ўку карэспандэ́нцыі — упоря́дочить (нала́дить) доста́вку корреспонде́нции;
у. бібліятэ́ку — привести́ в поря́док библиоте́ку;
2. благоустро́ить;
у. го́рад — благоустро́ить го́род
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упара́дкаваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.
1. Прывесці што‑н. у пэўны парадак. Калгасы адбудаваліся, упарадкавалі палі, аднавілі жывёлагадоўчыя фермы. Хадкевіч. Белай паперай заслалі [Валька і Тася] стол, упарадкавалі на этажэрцы кніжкі, яркую, радасную фіранку павесілі на акно. Мікуліч. У дзяжурным памяшканні Таня яшчэ раз агледзела ліхтарык, падрыхтавала зусім новенькія жоўтыя сцяжкі, упарадкавала куфэрак, які звычайна брала ў дарогу. Даніленка. // і без дап. Навесці парадак дзе‑н. [Марына] упарадкавала ў хаце, узяла серп на плячо. Кавалёў. // Уладзіць; вырашыць. Пакуль дырэкцыя ўпарадкуе справы на новым месцы, мы ўсе адпачываем пасля цяжкага падарожжа і знаёмімся з горадам. Сяргейчык. // і каго. Давесці да ладу, уладкаваць. [Кажамяка:] А ўжо ж, як упарадкую дачку, дык трэба будзе заглянуць. Гурскі.
2. Добраўпарадкаваць. Упарадкаваць гарадскія кварталы. □ [Сцяпан Гаўрылавіч:] — Трэба спачатку ўпарадкаваць дарогу, тады не будзе такога становішча. — Добра, я падумаю, пашукаю выйсця, — згадзіўся Бедыкоўскі. Мяжэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упарадкаваць □ навесці парадак, прывесці да парадку
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
упоря́дочить сов. упара́дкаваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
благоустро́ить сов. добраўпара́дкаваць, упара́дкаваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
упарадко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да упарадкаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упара́дкаванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. упарадкаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упарадко́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. упарадкоўваць — упарадкаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)