упарадкава́ць, упарадко́ўваць

1. (прывесці што-н у пэўны парадак) régeln vt, in Órdnung bríngen*;

2. (добраўпарадкаваць) gut [komfortábel] éinrichten [áusstatten]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)