умацава́ць, умацо́ўваць

1. (прымацаваць) beféstigen vt (да чаго-н. an A), féstmachen аддз. vt;

2. (здароўе) stärken vt, kräftigen vt;

3. перан. (дружбу, уладу) féstigen vt;

4. (замацаваць) konsolidíeren vt;

5. вайск. beféstigen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

reinforce

[,ri:ɪnˈfɔrs]

v.t.

падмацо́ўваць; узмацня́ць, умацо́ўваць

to reinforce a wall — умацава́ць сьцяну́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

урабі́ць разм.

1. (запэцкаць) beschmíeren vt, beschmútzen vt;

2. гл. урабляць;

3. (уставіць куды-н., умацаваць) éinstellen vt, éinsetzen vt, éinbauen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bestärken

vt падмацо́ўваць; пацвярджа́ць; мацава́ць, падтры́мліваць

j-n in séiner Méinung ~ — умацава́ць у кім-н. яго́ную ду́мку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bekräftigen

vt

1) пацвярджа́ць

2) узмацня́ць, мацава́ць

j-n in séiner Méinung ~ — умацава́ць каго́-н. у яго́най ду́мцы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падмацава́ць

1. (умацаваць для трываласці) beféstigen vt;

2. (узмацніць) verstärken vt;

3. (пацвердзіць) bekräftigen (чым-н. durch A);

падмацава́ць сваю́ ду́мку фа́ктамі séine Gédanken durch Tátsachen bekräftigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)