падмацава́ць

1. (умацаваць для трываласці) beféstigen vt;

2. (узмацніць) verstärken vt;

3. (пацвердзіць) bekräftigen (чым-н durch A);

падмацава́ць сваю́ ду́мку фа́ктамі séine Gédanken durch Tátsachen bekräftigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)