спачыва́ць, спачыць

1. (адпачываць) sich erhólen; (áus)rúhen vi, sich áusruhen; áusspannen vi, sich entspánnen;

2. перан., высок. (памерці) stérben* vi (s), entschláfen* vi (s);

◊

спачыва́ць на ла́ўрах auf séinen Lórbeeren áusruhen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

rest on one’s laurels

спачы́ць на ля́ўрах

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oar

[ɔr]

1.

n.

вясло́ n.

to rest on one’s oars — пераста́ць працава́ць або́ стара́цца; спачы́ць на ла́ўрах

2.

v.

веслава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Lórbeer

m -s, -en

1) лаўр

2) ла́ўры, сла́ва

unverwélklicher ~ — неўвяда́льная [неўміру́чая, нязга́сная] сла́ва

◊ ~en érnten — пажына́ць ла́ўры

sich auf den ~en rúhen — спачы́ць на ла́ўрах

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

repose

I [rɪˈpoʊz]

1.

n.

1) адпачы́нак -ку m.; сон сну m.

Do not disturb her repose — Не перашкаджа́й ёй адпачыва́ць

2) супако́й -ю m.

2.

v.i.

1) кла́сьціся адпачы́ць

2) адпачыва́ць, спачыва́ць, спачы́ць (і ў значэ́ньні паме́рці)

3) быць на чыі́м-н. утрыма́ньні; спадзява́цца на каго́-н.

II [rɪˈpoʊz]

v.t.

1) кла́сьці

2) паклада́ць (надзе́ю)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)