Lórbeer
m -s, -en
1) лаўр
2) ла́ўры, сла́ва
unverwélklicher ~ — неўвяда́льная [неўміру́чая, нязга́сная] сла́ва
◊ ~en érnten — пажына́ць ла́ўры
sich auf den ~en rúhen — спачы́ць на ла́ўрах
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)