сабата́ж м Sabotáge [-ʒə] f -, Sabotágeakt m -(e)s, -e (чаго-н von, an D), Sabotíerung f -, -en (чаго-н G);

займа́цца сабата́жам Sabotáge (be)tréiben*;

вы́крыць чый-н сабата́ж j-n der Sabotáge überführen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

sabotage

[ˈsæbətɑ:ʒ]

1.

n.

1) сабата́ж -у m.

2) дывэ́рсія f.

2.

v.i.

шко́дзіць, разбура́ць наўмы́сна, сабатава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Sabotáge

[-ʒə]

f -, -n сабата́ж (an D – чаго-н.); дыве́рсія; шко́дніцтва

~ tréiben* — сабата́жнічаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)