Verbum

ру́пець разм.

1. (хваляваць) áufregen vt; in Sórge versétzten;

2. безас. (хацецца) mögen* vt, Lust háben;

мне ру́піла пагавары́ць з ім ich hatte Lust mit ihm zu spréchen;

яму́ ру́піла дадому er möchte nach Háuse

ру́піць гл. рупець 2.