ру́пець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; незак.

1. безас., каму, з інф. і без дап. Пра неадольнае жаданне рабіць што-н.; хацецца; карцець.

Мне рупіла хутчэй пра ўсё даведацца.

2. Турбаваць, не даваць спакою.

Яго ўвесь час рупіць сям ’я і гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ру́пець

дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ру́піць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. ру́піла

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ру́пець несов., разг.

1. (каму) беспоко́ить (кого), трево́жить (кого), забо́тить (кого);

яму́ ру́піла то́е, што се́на яшчэ́ не зве́зена — его́ беспоко́ило (трево́жило, забо́тило) то, что се́но ещё не свезено́;

2. безл. хоте́ться;

яму́ ру́піла дадо́му — ему́ хоте́лось домо́й;

◊ што каму́ ру́піць, той то́е і жу́піць — погов. что у кого́ боли́т, тот о том и говори́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́пець, ‑піць; незак.

1. безас. каму, з інф. і без дап. Пра неадольнае жаданне рабіць што‑н.; хацецца; карцець. Кожнаму рупіла хутчэй даведацца, якую навіну прынёс з сабою Карташоў. Стаховіч. Яшчэ зірнуць з акна вагона Мне рупіць на цябе хоць раз. Смагаровіч. Міколу рупіла кінуць работу і вярнуцца да Волькі. Кандрусевіч.

2. Турбаваць, хваляваць, не даваць спакою. Лявон не баяўся таго, што яны могуць распачаць тут бойку і што будзе потым, але.. рупіла, сям’я: жонка, дзеці, бацькі. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́пець разм.

1. (хваляваць) áufregen vt; in Sórge versétzten;

2. безас. (хацецца) mögen* vt, Lust háben;

мне ру́піла пагавары́ць з ім ich hatte Lust mit ihm zu spréchen;

яму́ ру́піла дадому er möchte nach Háuse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ру́піць гл. рупець 2.

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

◎ Неўстаёнцы ’не ўстаяць, рупець (кудысьці)’ (Сцяц.). Выразны паланізм, зыходная форма nieustający ’пастаянны, бесперапынны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зару́пець сов., разг. (каму)

1. забеспоко́ить (кого), нача́ть беспоко́ить (трево́жить, забо́тить) (кого);

2. (с инф. и без него) безл. захоте́ться;

1, 2 см. ру́пець

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)