ру́пець разм

1. (хваляваць) áufregen vt; in Sórge versétzten;

2. безас (хацецца) mögen* vt, Lust háben;

мне ру́піла пагавары́ць з ім ich hatte Lust mit ihm zu spréchen;

яму́ ру́піла дадому er möchte nach Háuse

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)