расчарава́ць, расчаро́ўваць enttäuschen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

disappoint

[,dɪsəˈpɔɪnt]

v.

расчаро́ўваць; ашу́кваць (надзе́і)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enttäuschen

1.

vt расчаро́ўваць

2.

(sich)

расчаро́ўвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

entzáubern

vt

1) здыма́ць ча́ры, адчаро́ўваць

2) расчаро́ўваць

3) працвеража́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

let down

а) спуска́ць ніжэ́й

б) расчаро́ўваць, падво́дзіць

в) прыніжа́ць, зьневажа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frustrate

[ˈfrʌstreɪt]

v.t.

1) раскіда́ць, зрыва́ць (пля́ны); рабі́ць дарэ́мнымі спадзява́ньні

2) расчаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chagrin

[ʃəˈgrɪn]

1.

n.

расчарава́ньне, засмучэ́ньне n.

2.

v.

засмуча́ць; расчаро́ўваць; дайма́ць (да жыво́га); дапяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disillusion

[,dɪsɪˈlu:ʒən]

1.

n.

стра́та ілю́зіяў, расчарава́ньне

a painful disillusionment — балю́чае расчарава́ньне

2.

v.t.

разьве́йваць ілю́зіі; расчаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fail

[feɪl]

1.

v.i.

1) цярпе́ць няўда́чу; не ўдава́цца

he failed — яму́ не ўдало́ся, ён завалі́ў спра́ву

2) не става́ць, не хапа́ць; адсу́тнічаць

3) тра́ціць сі́лы; занепада́ць, слабе́ць; паступо́ва заміра́ць

4) банкрутава́ць

5) ня здаць экза́мену

2.

v.t.

1) ня слу́хацца (ра́ды)

2) падво́дзіць, расчаро́ўваць

3) ста́віць ву́чню дрэ́нную адзна́ку; зрэ́зваць на экза́мэне

•

- without fail

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)