дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| расчаро́ўваю | расчаро́ўваем | |
| расчаро́ўваеш | расчаро́ўваеце | |
| расчаро́ўвае | расчаро́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| расчаро́ўваў | расчаро́ўвалі | |
| расчаро́ўвала | ||
| расчаро́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| расчаро́ўвай | расчаро́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расчаро́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расчарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны;
Выклікаць расчараванне.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расчарава́ць,
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разочаро́вывать
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
disappoint
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
расчаро́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
disillusion
a disillusioned man расчарава́ны чалаве́к
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rozczarowywać
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зневяра́ць
‘пазбаўляць веры ў каго-небудзь, што-небудзь,
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| зневяра́ю | зневяра́ем | |
| зневяра́еш | зневяра́еце | |
| зневяра́е | зневяра́юць | |
| Прошлы час | ||
| зневяра́ў | зневяра́лі | |
| зневяра́ла | ||
| зневяра́ла | ||
| Загадны лад | ||
| зневяра́й | зневяра́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| зневяра́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)