распараджа́цца, распарадзі́цца

1. (аддаць загад аб чым-н.) ánordnen vt; veránlassen vt;

2. (чым-н.) disponíeren vt, verfügen vi (über A);

распараджа́цца сваёй маёмасцю über sein Vermögen disponíeren [verfügen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

veránlassen

vt

1) заахво́чваць, дава́ць падста́ву, прымуша́ць

2) распараджа́цца (чым-н.)

álles Nótwendige ~ — распарадзі́цца аб усі́м неабхо́дным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

загада́ць

1. (распарадзіцца) beféhlen* vt, ánordnen vt; lássen* vt (+ inf);

загада́ць паклі́каць каго-н. j-n rúfen lássen*;

2. (загадку) ein Rätsel áufgeben*, etw. zu ráten áufgeben*;

што загада́еце? was wünschen Sie?;

як загада́еце вас разуме́ць? wie soll ich Sie verstéhen?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)