распараджа́цца, распарадзі́цца

1. (аддаць загад аб чым-н) ánordnen vt; veránlassen vt;

2. (чым-н) disponíeren vt, verfügen vi (über A);

распараджа́цца сваёй маёмасцю über sein Vermögen disponíeren [verfügen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)