раскало́цца
1. sich spálten; zerschéllen vi (s) (на кавалкі); bérsten* vi (s) (трэснуць);
2. перан. sich spálten;
галасы́ раскало́ліся die Stímmen wáren zersplíttert
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Schérbe
f -, -n чарапо́к, аскалёпак, абло́мак
in ~n géhen* [zerspríngen*] — раскало́цца [разбі́цца] ушчэ́нт [на дро́бныя кава́лкі]
in ~n schlágen* — разбіва́ць ушчэ́нт [на дро́бныя кава́лкі]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spálten
1.
vt
1) кало́ць, раско́лваць; сячы́
2) расшчапля́ць, раздрабля́ць (хімічныя злучэнні і да т.п.)
der Blitz spáltete den Baum — мала́нкай расшчапі́ла дрэ́ва
2.
vi (s) (part II gespáltet i gespalten); кало́цца, раско́лвацца
das Holz spáltet gut — дро́вы до́бра ко́люцца
3.
(sich) кало́цца, раско́лвацца; ся-
чы́ся (пра валасы)
2) перан. раскало́цца, раздрабля́цца, раз’ядна́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)