прысвяці́ць, прысвяча́ць (што-н. каму-н.) wéihen vt; wídmen vt (тс. кнігу);
ён прысвяці́ў сваё жыццё наву́цы er hat sein gánzes Lében der Wíssenschaft gewídmet
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
wídmen
1.
vt (D) прысвяча́ць (каму-н., што-н.)
2.
(sich)
(D) прысвяча́ць сябе́, аддава́цца (каму-н., чаму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zúeignen
vt (j-m) прысвяча́ць, дары́ць (каму-н., што-н.)
sich (D) etw. ~ — прысво́іць сабе́ што-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
wéihen
vt
1) рэл. асвяча́ць
2) пасвяча́ць
j-n zum Príester ~ — пасвяці́ць каго́-н. у сан святара́
3) (D) адкрыва́ць (каму-н. што-н.), дзялі́цца (з кім-н., чым-н.)
sich éiner Sáche (D) ~ — высок. прысвяча́ць сябе́ яко́й-н. спра́ве
dem Úntergang gewéiht — асу́джаны на (па)гі́бель
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)