Verbum

wéihen

vt

1) рэл. асвяча́ць

2) пасвяча́ць

j-n zum Príester ~ — пасвяці́ць каго́-н. у сан святара́

3) (D) адкрыва́ць (каму-н. што-н.), дзялі́цца (з кім-н., чым-н.)

sich éiner Sáche (D) ~ — высок. прысвяча́ць сябе́ яко́й-н. спра́ве

dem Úntergang gewéiht — асу́джаны на (па)гі́бель