прысвяча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прысвяча́ю прысвяча́ем
2-я ас. прысвяча́еш прысвяча́еце
3-я ас. прысвяча́е прысвяча́юць
Прошлы час
м. прысвяча́ў прысвяча́лі
ж. прысвяча́ла
н. прысвяча́ла
Загадны лад
2-я ас. прысвяча́й прысвяча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прысвяча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прысвяча́ць несов., в разн. знач. посвяща́ть; см. прысвяці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысвяча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прысвяціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысвяці́ць, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -ве́чаны; зак., што каму-чаму.

1. Прызначыць, аддаць.

П. жыццё мастацтву.

2. Зрабіць, стварыць што-н. у гонар каго-, чаго-н.

П. кнігу памяці бацькоў.

|| незак. прысвяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прысвячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысвяці́ць, прысвяча́ць (што-н. каму-н.) wéihen vt; wídmen vt (тс. кнігу);

ён прысвяці́ў сваё жыццё наву́цы er hat sein gánzes Lében der Wíssenschaft gewídmet

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прысвяча́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прысвячаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dedicate [ˈdedɪkeɪt] v. прысвяча́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прысвяча́цца несов., страд. посвяща́ться; см. прысвяча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

inscribe [ɪnˈskraɪb] v.

1. надпі́сваць; прысвяча́ць

2. уно́сіць у спіс; рэгістрава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

devote [dɪˈvəʊt] v. прысвяча́ць;

devote oneself to smth. ца́лкам прысвяці́ць сябе́ чаму́-н.; уляга́ць у што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)