прыпыні́цца, прыпыня́цца (auf kúrze Zeit) áufgehalten wérden; éingestellt [unterbróchen] wérden; (auf kúrze Zeit) stíllstehen аддз. vi (s) [stehen bléiben*], stócken vi, ins Stócken geráten*, ánhalten* vi, ínnehalten* аддз. vi, Hált máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Halt

m -(e)s, -e

1) апо́ра, падтры́мка

éinen ~ háben (an D) — мець падтры́мку (у асобе каго-н.)

den ~ verlíeren* — згубі́ць пункт апо́ры; перан. стра́ціць душэўную раўнава́гу

2) прыпы́нак, прыста́нак

j-m ~ gebíeten* — асадзі́ць [спыні́ць] каго́-н.

~ máchen — прыпыні́цца, спыні́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)