прыпыні́цца, -пыню́ся, -пы́нішся, -пы́ніцца; зак.

1. Часова, ненадоўга спыніцца або перарвацца.

П. каля вітрыны.

Цягнік прыпыніўся на паўстанку.

Работа прыпынілася.

2. Знайсці прыпынак дзе-н.

Дзе ён прыпыніўся з сям’ёй на першы час?

|| незак. прыпыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпыні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпыню́ся прыпы́німся
2-я ас. прыпы́нішся прыпы́ніцеся
3-я ас. прыпы́ніцца прыпы́няцца
Прошлы час
м. прыпыні́ўся прыпыні́ліся
ж. прыпыні́лася
н. прыпыні́лася
Загадны лад
2-я ас. прыпыні́ся прыпыні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпыні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прыпыні́цца сов. приостанови́ться, останови́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыні́цца, ‑пынюся, ‑пынішся, ‑пыніцца; зак.

1. Спыніцца, затрымацца на некаторы час, ненадоўга. Не даходзячы з паўкіламетра якога да вёскі, ён прыпыніўся і прыслухаўся, ці не чуваць чаго. Чорны. Хлопцы прыпыніліся нарадзіцца, як ісці к лесу — ці праз папар, ці загнуць на пасеку, у бок Масткоў. Гартны. Першая [падвода] прыпынілася і стала чакаць астатніх, пакуль падцягнуцца. Васілеўская. // Спыніць свой рух. Цягнік прыпыніўся на глухім паўстанку. Пянкрат.

2. Спыніцца (пра ход, развіццё і пад.). Раптам сівы дзед Змарыўся: Столькі год — не да пацех. Хоць і танец Прыпыніўся, Не сціхае У хаце смех. Дзеружынскі. І жыццё прыпынілася ў дрэве, Бо ўжо сонца рабіну не грэе. Журба.

3. Часова спыніцца дзе‑н., знайсці прыпынак дзе‑н. Таўлай з сям’ёю прыпыніўся ў тым самым сасняку, у адным з зялёных салдацкіх баракаў. Брыль. Як яна маецца, дзе прыпынілася, дзядзька Харытон не ведае. Бажко.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпыні́цца, прыпыня́цца (auf kúrze Zeit) áufgehalten wérden; éingestellt [unterbróchen] wérden; (auf kúrze Zeit) stíllstehen аддз. vi (s) [stehen bléiben*], stócken vi, ins Stócken geráten*, ánhalten* vi, ínnehalten* аддз. vi, Hált máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

приостанови́ться прыпыні́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перапыні́цца, -ыню́ся, -ы́нішся, -ы́ніцца; зак.

Прыпыніцца на кароткі час.

Размова перапынілася.

|| незак. перапыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпыня́цца несов., возвр., страд. приостана́вливаться, остана́вливаться; см. прыпыні́цца, прыпыня́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыпыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да прыпыніцца.

2. Зал. да прыпыняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przystanąć

зак. прыпыніцца, затрымацца;

przystanąć na brzegu chodnika — прыпыніцца на краі тратуара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)