прыпыні́цца, -пыню́ся, -пы́нішся, -пы́ніцца; зак.
1. Часова, ненадоўга спыніцца або перарвацца.
П. каля вітрыны.
Цягнік прыпыніўся на паўстанку.
Работа прыпынілася.
2. Знайсці прыпынак дзе-н.
Дзе ён прыпыніўся з сям’ёй на першы час?
|| незак. прыпыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпыні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпыню́ся |
прыпы́німся |
| 2-я ас. |
прыпы́нішся |
прыпы́ніцеся |
| 3-я ас. |
прыпы́ніцца |
прыпы́няцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прыпыні́ўся |
прыпыні́ліся |
| ж. |
прыпыні́лася |
| н. |
прыпыні́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прыпыні́ся |
прыпыні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прыпыні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыпыні́цца сов. приостанови́ться, останови́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпыні́цца, ‑пынюся, ‑пынішся, ‑пыніцца; зак.
1. Спыніцца, затрымацца на некаторы час, ненадоўга. Не даходзячы з паўкіламетра якога да вёскі, ён прыпыніўся і прыслухаўся, ці не чуваць чаго. Чорны. Хлопцы прыпыніліся нарадзіцца, як ісці к лесу — ці праз папар, ці загнуць на пасеку, у бок Масткоў. Гартны. Першая [падвода] прыпынілася і стала чакаць астатніх, пакуль падцягнуцца. Васілеўская. // Спыніць свой рух. Цягнік прыпыніўся на глухім паўстанку. Пянкрат.
2. Спыніцца (пра ход, развіццё і пад.). Раптам сівы дзед Змарыўся: Столькі год — не да пацех. Хоць і танец Прыпыніўся, Не сціхае У хаце смех. Дзеружынскі. І жыццё прыпынілася ў дрэве, Бо ўжо сонца рабіну не грэе. Журба.
3. Часова спыніцца дзе‑н., знайсці прыпынак дзе‑н. Таўлай з сям’ёю прыпыніўся ў тым самым сасняку, у адным з зялёных салдацкіх баракаў. Брыль. Як яна маецца, дзе прыпынілася, дзядзька Харытон не ведае. Бажко.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
приостанови́ться прыпыні́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перапыні́цца, -ыню́ся, -ы́нішся, -ы́ніцца; зак.
Прыпыніцца на кароткі час.
Размова перапынілася.
|| незак. перапыня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прыпыня́цца несов., возвр., страд. приостана́вливаться, остана́вливаться; см. прыпыні́цца, прыпыня́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпыня́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да прыпыніцца.
2. Зал. да прыпыняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наздра́ты, ‑ая, ‑ае.
З вялікімі ноздрамі. Часам галава [каровы] прыпыніцца, у шыбу ўпрэцца вільготная наздратая пыса і зашуміць моцна, нюхнуўшы паветра. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упершыню́, прысл.
Першы раз. Упершыню за ўсю дарогу .. [Васілю] захацелася не спяшацца, прыпыніцца, пачакаць. Мележ. «Мама!».. Упершыню пачула баба такое слова ад пасынка. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)