ligament

[ˈlɪgəmənt]

n.

1) Anat. зьвя́зка f.

2) Figur. по́вязь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chain

[tʃeɪn]

1.

n.

1) ланцу́г -а́ m., ланцужо́к -ка́ m.

2) по́вязь f., ланцу́г -а́ m.

a mountain chain — го́рны ланцу́г

3)

пу́ты, кайданы́ pl. only.

4) Figur. по́вязь f.; ву́зы, пу́ты pl. only

chains of love — пу́ты каха́ньня

chains of duty — по́вязі абавя́зку

5) Figur. пасьлядо́ўнасьць f.

chain of events — пасьлядо́ўнасьць падзе́яў

2.

v.

1) зьвя́зваць ланцуго́м

2) ско́ўваць, прыко́ўваць

3) паняво́ліць, заку́ць у кайданы́

3.

adj.

ланцуго́вы

chain bridge — ланцуго́вы мост

- chain letters

- chain mail

- chain of command

- chain reaction

- chain saw

- chain smoke

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Band

I

m -(e)s, Bände том

II

n -(e)s, Bänder сту́жка, бант

lufendes ~ — канве́ер

III

n -(e)s, -e уст. су́вязь, по́вязь; ако́вы

ußer Rand und ~ sein — быць не ў сабе́, не по́мнячы сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кро́ўны

1. (пра сваяцтва) гл. крэўны;

2. (вельмі блізкі) nhestehend; nnig;

3. (пра жывёл) (rin)rssig, Rsse-, Vllblut-;

кро́ўны конь Rssepferd n -es, -e, Vllblut n -(e)s, Vllblüter m -s, -;

4. (надзённы):

кро́ўны інтарэ́с vitles [vi-] [r¦eigenstes] Intersse;

кро́ўны во́раг Tdfeind m -es, -e;

кро́ўная кры́ўда tödliche Belidigung;

кро́ўная по́мста Bltrache f -;

кро́ўныя гро́шы разм. suer verdentes Geld;

кро́ўная по́вязь die Bnde des Bltes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bond

I [bɑ:nd]

1.

n.

1) су́вязь f.; по́вязі pl. only

a bond of friendship — мо́цная сябро́ўская по́вязь

a bond of blood — кро́ўныя по́вязі

2) абліга́цыя f., бо́ны pl. only.

3) піса́нае абавяза́ньне; умо́ва f.

4) паручы́цель -я m., паручы́целька f.

5) вя́жучае рэ́чыва

Cement is the bond in concrete — Цэмэ́нт — вя́жучае рэ́чыва ў бэто́не

2.

v.t.

1) выпуска́ць бо́ны

2) закла́дваць ма́емасьць

3) зьвя́зваць, спалуча́ць

- bonds

- in bond

II [bɑ:nd]

n., Archaic

прыго́нны -ага m.; прыго́нная f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)