по́вязь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. по́вязь
Р. по́вязі
Д. по́вязі
В. по́вязь
Т. по́вяззю
М. по́вязі

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́вязь, ‑і, ж.

Пераемная сувязь чаго‑н. Так, відаць, і тчэцца ўнепрыкметку повязь пакаленняў, часоў, лёсаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

По́вязь ’сувязь’ (ТСБМ). Да вязаць, параўн. сувязь (гл.). Сюды ж powiezi ’падоўжныя жэрдкі, што кладуцца наверх плыта’ (барыс., JP, 54, 1–2, 29), паводле Бяднарчука (тамсама), па фанетычных прычынах (е < ę на месцы чакаемага ja запазычана з арх. польск. powięź ’звязка, пута’, што неабавязкова, параўн. пераход я > е ў паслянаціскной пазіцыі (за́ец, по́ес) у некаторых беларускіх гаворках.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ligament

[ˈlɪgəmənt]

n.

1) Anat. зьвя́зка f.

2) Figur. по́вязь f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

По́вяс, повес ’пояс; спавівач’ (Федар., Сл. ПЗБ). Да пояс (гл.); паводле Карскага (1, 303), замена j > в мае нефанетычны характар і, відаць, не звязана з уплывам вязаць. Параўн., аднак, повяска ’тонкая жардзіна, з дапамогай якой прымацоўваецца да страхі рад саломы’ (Жыв. сл.) < повязка, гл. повязь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

link1 [lɪŋk] n.

1. звяно́ (у розных знач.);

a missing link адсу́тнае звяно́

2. (between, with) су́вязь, по́вязь, суадно́сіны;

links between Britаіn and Australia су́вязі памі́ж Брыта́ніяй і Аўстра́ліяй

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

connection, connexion [kəˈnekʃn] n.

1. су́вязь, по́вязь (часоў);

in connection with smth. у су́вязі з чым-н.;

in this connection у су́вязі з гэ́тым

2. узго́дненасць

3. pl. connections су́вязі, знаёмства

4. comput. злучэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

więź

ж.

1. звязка; пучок; пук;

2. сувязь; повязь;

więź krwi — кроўная сувязь;

więź przyjaźni — сяброўская сувязь

3. спарт. лыжныя мацаванні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

связь в разн. знач. су́вязь, -зі ж.; (о взаимных отношениях между кем-, чем-л. — ещё) по́вязь, -зі ж.;

причи́нная связь филос. прычы́нная сувязь;

связь тео́рии и пра́ктики су́вязь (по́вязь) тэо́рыі і пра́ктыкі;

он потеря́л свои́ свя́зи с литерату́рными круга́ми ён стра́ціў свае́ су́вязі (по́вязі) з літарату́рнымі ко́ламі;

телефо́нная связь тэлефо́нная су́вязь;

те́хника свя́зи тэ́хніка су́вязі;

отделе́ние свя́зи аддзяле́нне су́вязі;

в связи́ (с чем-л.) у су́вязі (з чым-небудзь);

вы́йти на связь вы́йсці на су́вязь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chain

[tʃeɪn]

1.

n.

1) ланцу́г -а́ m., ланцужо́к -ка́ m.

2) по́вязь f., ланцу́г -а́ m.

a mountain chain — го́рны ланцу́г

3)

пу́ты, кайданы́ pl. only.

4) Figur. по́вязь f.; ву́зы, пу́ты pl. only

chains of love — пу́ты каха́ньня

chains of duty — по́вязі абавя́зку

5) Figur. пасьлядо́ўнасьць f.

chain of events — пасьлядо́ўнасьць падзе́яў

2.

v.

1) зьвя́зваць ланцуго́м

2) ско́ўваць, прыко́ўваць

3) паняво́ліць, заку́ць у кайданы́

3.

adj.

ланцуго́вы

chain bridge — ланцуго́вы мост

- chain letters

- chain mail

- chain of command

- chain reaction

- chain saw

- chain smoke

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)