chain

[tʃeɪn]

1.

n.

1) ланцу́г -а́ m., ланцужо́к -ка́ m.

2) по́вязь f., ланцу́г -а́ m.

a mountain chain — го́рны ланцу́г

3)

пу́ты, кайданы́ pl. only.

4) Figur. по́вязь f.; ву́зы, пу́ты pl. only

chains of love — пу́ты каха́ньня

chains of duty — по́вязі абавя́зку

5) Figur. пасьлядо́ўнасьць f.

chain of events — пасьлядо́ўнасьць падзе́яў

2.

v.

1) зьвя́зваць ланцуго́м

2) ско́ўваць, прыко́ўваць

3) паняво́ліць, заку́ць у кайданы́

3.

adj.

ланцуго́вы

chain bridge — ланцуго́вы мост

- chain letters

- chain mail

- chain of command

- chain reaction

- chain saw

- chain smoke

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)