парале́ль ж
1. матэм Paralléle (sub) f; перан тс Vergléich m -(e)s, -e;
праве́сці парале́ль éine Paralléle zíehen*; перан тс éinen Vergléich ánstellen;
2. геагр Bréitenkreis m -es, -e
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Paralléle
f -n i -, -n парале́ль
zu éiner Líni¦e die ~ zíehen* — праве́сці парале́ль [парале́льную лі́нію]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Bréitenkreis
m -es, -e геагр. парале́ль
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
parallel
[ˈpærəlel]
1.
adj.
1) парале́льны; Geogr. шыры́нны
2) падо́бны да чаго́-н., аналягі́чны
parallel instance — аналягі́чны вы́падак
2.
n.
1) парале́льная лі́нія або́ паве́рхня, парале́ль f.
2) Geogr. парале́ль f.
3) адпаве́днасьць, аналёгія f.
4) параўна́ньне n.
To draw a parallel between this winter and last winter — Праве́сьці параўна́ньне памі́ж гэ́тай і ле́ташняй зі́мамі
5) Electr. парале́льнае злучэ́ньне
3.
v.
1) быць парале́льным, прахо́дзіць парале́льна да чаго́-н.
The street parallels the railway — Ву́ліца ідзе́ парале́льна да чыгу́нкі
2) адпавяда́ць
3) параўно́ўваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)