падыма́нне н.

1. (чаго-н. з зямлі і г. д.) Áufheben n -s;

2. (магчымасць утрымаць што-н. цяжкае, аддзяліўшы ад зямлі) Hében n -s, Hébung f -;

3. (перамяшчэнне знізу ўверх) Hóchheben n -s;

падыма́нне дзіця́ці das Hóchheben des Kíndes;

4. (перавод у вертыкальнае становішча) Hébung f;

падыма́нне на́крыўкі die Hébung des Déckels;

5. (прыманне больш высокага становішча) Erhébung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Áufrichtung

f -, -en

1) падыма́нне

2) збудава́нне, устано́ўка

3) аднаўле́нне

4) устанаўле́нне, заснава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áufgang

m -(e)s, -gänge

1) падыма́нне, пад’ём, узніма́нне, узня́цце

2) астр. узыхо́д

3) ле́свіца, увахо́д, пад’е́зд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hébung

f -, -en

1) пад’ём, падыма́нне, падня́цце

2) павышэ́нне, павелічэ́нне, узды́м

3) атрыма́нне (грошай), спагна́нне, збор (падаткаў)

4) ліквідава́нне, скасава́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Áufheben

n -s падня́цце; падыма́нне

◊ viel ~s máchen (von D, um A) — нарабі́ць мно́га шу́му (з прычыны чаго-н.); раструбі́ць, раззвані́ць (што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цяжа́р м.

1. (вага чаго-н.) Schwére f -, Gewícht n -(e)s, -e;

сі́ла цяжа́ру фіз. Schwérkraft f -;

цэнтр цяжа́ру фіз. Schwérpunkt m -(e)s, -e;

2. спарт. Gewícht n;

падыма́нне цяжа́раў Gewíchtheben n -s;

3. (груз тс. перан.) Last f -, -en, Wucht f -, -en, Bürde f -, -n;

цяжа́р турбо́т Sórgenlast f;

цяжа́р до́казаў юрыд. die Wucht [die Last] der Bewéise

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)